زنان در سال‌هاى نخستين پس از انقلاب اسلامى‌

دوره‌اى كه از پيروزى انقلاب اسلامى آغاز و با شروع جنگ تحميلى پايان مى‌پذيرد، دوره تثبيت ارزش‌هاى دينى و مذهبى در زنان است؛ ارزش‌هايى كه زنان بر پايه آن، انقلاب را در نيل به پيروزى مدد رساندند. زنان با حضور حماسى خود در سال‌هاى انقلاب، به نفى دو انديشه و تفكر پرداختند: انديشه‌اى كه فعاليت سياسى را براى زنان حرام مى‌دانست و عقيده‌اى كه زن را يك شى‌ء زيبا و لوكس مى‌خواست. پس از پيروزى انقلاب اسلامى، نوبت آن رسيد كه زنان نشان دهند زن مسلمان نه در قالب انديشه متحجرانه مقدس‌مآب‌هاى مذهبى تعريف مى‌شود و نه در چارچوب تفكر مدرنيته روشنفكرمآب ضد دينى. بنابراين، او براى نهادينه كردن الگوى جديد زن مسلمان به ايفاى نقش‌هاى جديد و ويژه‌اى پرداخت:

مسئوليت‌پذيرى‌

در نظام هستى، انسان يك عنصر مسئوليت‌پذير است و حديث شريف نبوى «كلكم راع و كلكم مسؤول» [1] نيز گواه بر اين ادعاست كه بشر اعم از زن و مرد،

[1] بحار الانوار، ج 72، ص 3.