داراى مسئوليت الهى در قبال جامعه انسانى‌اند. امام خمينى (ره) با نامگذارى روز تولد حضرت فاطمه زهرا (ع) به عنوان روز زن، بر لزوم مسئوليت‌پذيرى عمومى به ويژه زنان تأكيد ورزيد. زنان انقلابى با الهام از اسلام و امام، پذيرش مسئوليت‌هاى جديد را يك ضرورت تلقى مى‌كردند. پيدايش احساس مسئوليت جديد و پذيرش آن از سوى بانوان ايرانى، باعث تحول و دگرگونى روحى بزرگى در آنان شد، به‌گونه‌اى كه اين قشر عظيم كه در نظام شاهنشاهى، بيش‌تر بى‌اعتنا به امور سياسى و اجتماعى بود، به قشرى زنده، فعال و متعهد تبديل گشت و مى‌خواست توانايى حضور مصمم خود در همه عرصه‌ها را به نمايش بگذارد. [1]

يكى از مسئوليت‌هاى جديدى كه زنان بر عهده گرفتند، مشاركت در امر جهاد سازندگى بود. امام تأكيد و درخواست مى‌كرد كه بانوان و مردان به ساختن خرابه‌هاى بر جاى مانده از رژيم ستم‌شاهى بپردازند؛ زيرا معتقد بود كه اين خرابه‌ها تنها به دست مردان ساخته نمى‌شود، بلكه زنان هم بايد در ترميم آن مشاركت جويند. [2] مقام معظم رهبرى هم فرموده: «زن بايستى در ميدان تلاش و جهاد عمومى و فعاليت‌هاى مشروع همگانى و در زمينه‌هاى سازندگى به اشكال گوناگون و در طيف وسيع حضور داشته باشد.» [3] به همين روى، خواهران ايثارگر به عضويت نهاد جهاد سازندگى در آمدند و با

[1] حسِین شِیدائِیان، «زنان در جمهورِی اسلامِی اِیران، نگرش امام خمِینِی (ره)، مرورِی دوباره،» وِیژه‌نامه پِیام زن، دفتر ِیکم (فروردِین 1384) ص 32.

[2] فصل‌نامه رِیحانه، شماره 5 (زمستان 1382) ص 17. امام خمِینِی (ره)، صحِیفه نور، ج 5، همان، ص 261 و ج 21، ص 59.

[3] علِی خامنه‌اِی (مقام معظم رهبرِی)، زن از دِیدگاه مقام معظم رهبرِی (تهران: نوادر، 1378) ص 65.