فداكارى بى‌نظير توانستند در ميان دشوارترين شرايط و در سخت‌ترين مناطق جغرافيايى كشور، آثار ارزنده‌اى براى مردم ستم‌ديده ايران به ارمغان آورند. [1] نكته جالب آنكه بيش‌تر اين زنان، خانم‌هاى تحصيل كرده‌اى بودند كه همدوش مردان به امر سازندگى پرداختند. [2]

پذيرش مسئوليت‌هاى تازه، از زنان ايرانى عنصرى ساخت كه امام خمينى (ره) و مقام معظم رهبرى آن را اين‌گونه وصف مى‌كنند:

1. «امروز زنان در جمهورى اسلامى، هم‌دوش مردان در تلاش سازندگى خود و كشور هستند.» [3]

2. «مجموعه زنان كشور ما از همه جاى دنيا بهترند. وقت كار كه مى‌رسد، كار سياسى، فرهنگى و تشكيلاتى جلو هستند، وقت جهاد كه مى‌رسد، فرزندان خودشان را به جبهه مى‌فرستند. وقت خانه‌دارى و تربيت اولاد كه مى‌رسد، كدبانوهاى خانه‌دارند. همه اينها در دنيا كمياب است. اينها خيلى ارزش است. تربيت اسلامى است و اميد بخش است.» [4]

گسترش ارزشها

رژيم پهلوى، عشرت‌طلبى، مدگرايى و تجمل‌خواهى را با زور، تزوير و زر، بر دختران، زنان و بانوان تحميل كرد. از اين رو، از حجب و حيا و حجاب و عفاف، به ويژه در شهرهاى بزرگ چون تهران خبر چندانى نبود؛ ولى با پيروزى انقلاب اسلامى، زنان بدون تحميل و تقليد و تنها براساس شعور

[1] فصل‌نامه رِیحانه، شماره 5 (زمستان 1382) ص 15.

[2] همان.

[3] امام خمِینِی (ره)، صحِیفه نور، ج 7، همان، ص 340.

[4] علِی خامنه‌اِی (مقام معظم رهبرِی)، آِیِینه زن (قم: کتاب طه، 1381) ص 96.