خلاصه‌

پيامبر بزرگوار اسلام (ص) همه ويژگيهاى يك فرمانده نظامى لايق را دارا بود.

رسول خدا (ص) شجاعتى بى‌مانند داشت، از زيادى دشمن هراسناك نمى‌شد، از همه به دشمن نزديكتر بود و رزمندگان به هنگام سختى به ايشان پناه مى‌بردند.

حضرتش شخصيتى با نفوذ داشت و همه جنگجويان اسلام در برابرش فروتن بودند.

فرمانهاى جنگى پيامبر (ص) بسرعت صادر مى‌شد و در عين حال، به خوبى روشن بود.

رسول گرامى اسلام در حادثه‌هاى ترسناك، آرامش كامل داشت و با تسلط بر اعصاب خويش، فرمانهاى لازم را صادر مى‌كرد.

پيامبر خدا (ص) استعداد و شايستگى نيروهاى زير فرمان خويش را بخوبى مى‌دانست و وظيفه هر كسى را به اندازه توان وى تعيين مى‌كرد.

محبت رسول خدا (ص) و رزمندگان اسلام متقابل بود.

رسول برگزيده خدا (ص) فرماندهى كاردان و دورانديش بود و پس از سنجيدن همه جنبه‌هاى امور تصميم لازم را مى‌گرفت.

پيامبر (ص) در همه پيشامدها و ناگواريهاى نبرد با رزمندگان اسلام همگام بود، خود را از ديگران ممتاز نمى‌شمرد، هر چند كه در واقع، برتر از همه بود.