دورانديشى رفتار مى‌كرد كه حتى يك بار هم از سوى دشمن مورد تهاجم غافلگيرانه واقع نشد، در حالى كه پيوسته دشمن را غافلگير مى‌كرد و با حركتهاى مانورى و نمايشى او را به اشتباه مى‌انداخت.

مساوات با رزمندگان‌

رسول گرامى اسلام چه در زندگى عادى و چه در زندگى جنگى، امتياز ويژه‌اى براى خويش قايل نبود، جز آنچه كه رهبرى و فرماندهى اقتضا مى‌كرد. در مسير جنگ بدر تعداد مركبهاى سوارى مسلمانان اندك بود و بناچار هر چند نفر از يك شتر استفاده مى‌كردند. آن حضرت نيز چنين كرد و با حضرت على (ع) و يك نفر ديگر به نوبت يك شتر را سوار مى‌شدند. دو شريك پيامبر (ص) پيشنهاد كردند كه پياده بروند و ايشان سوار باشد، اما نپذيرفت و فرمود: شما از من نيرومندتر نيستيد و من از شما به پاداش بى‌نيازتر نيستم.

گرسنگى در جنگ خندق به مسلمانان بسيار فشار مى‌آورد. هيچ وقت ديده نشد كه پيامبر خدا (ص) غذاى ويژه‌اى بخورد يا از غذاهاى موجود سهم بيشترى به خود اختصاص دهد، چه بسا كه يارانش را ترجيح مى‌داد و غذا و لباس خوب را به آنان ايثار مى‌كرد. روشن است كه اين رفتار در روحيه رزمندگان اسلام بسيار مؤثّر مى‌افتاد و آنان را به ايثار و فداكارى تشويق مى‌كرد.