درس دهم

صلح حديبيّه‌

رسول خدا (ص) در سال ششم هجرى، به انجام يك حركت سياسى- مذهبى حساب شده با برنامه‌اى منظم، دست زد آن حضرت به قصد انجام مراسم عمره عازم مكه شد، ولى مشركان مانع ورود ايشان به شهر شدند. سرانجام، ميان دو طرف در مكانى به نام «حديبيه» پيمان صلحى امضا شد. اين پيمان براى اسلام و مسلمانان منشأ بركتهاى زيادى شد كه از جمله آنها فتح مكه در دو سال بعد از امضاى آن بود.

نيروهاى طرفين‌

تعداد مسلمانان را در اين غزوه بين 1400 تا 1600 نفر نوشته‌اند. [1] فرماندهى اين عده بر عهده شخص پيامبر (ص) بود. مسلمانان سلاحى جز سلاح مسافر يعنى شمشير غلاف شده با خود نداشتند. [2]

قريش و تعدادى از قبيله‌هاى همپيمانشان سپاه مشركان را تشكيل مى‌داد.

اهداف طرفين‌

درست است كه رسول خدا (ص) اعلام كرده بود كه تنها قصد زيارت كعبه را دارد، اما نفس حضور مسلمانان در سرزمين دشمن، خود يك نمايش قدرت به شمار مى‌رفت. علاوه بر آن، اين عمل ميزان احترامى را كه مسلمانان براى كعبه قائل بودند، نشان مى‌داد

[1] مغازِی، مترجم، ج 2، ص 435.

[2] همان، ص 434.