باشند، ليكن قدرت نظامى و سياسى را از آنها گرفت.

پس از اين فتح، خاطر پيامبر (ص) از مدينه و اطراف آن جمع شد واز اين پس مى‌توانست به تنها نقطه باقيمانده از دشمنان نيرومند يعنى مكه بينديشد. شكست خيبر، يهوديان باقيمانده در تيماء، فدك و وادى القرى را نيز وادار به تسليم كرد. [1]

از جايى كه مناطق يهودى نشين ياد شده از نظر اقتصادى، پررونق و محصولات زراعى آن بسيار زياد بود، غنيمتهايى كه نصيب مسلمانان شد، بسيار زياد بود و از آن پس همه ساله سهمى از درآمد كشاورزى آنجا به مسلمانان تعلق مى‌گرفت. [2]

[1] ر.ک. اعلام الورِی، طبرسِی، ص 108.

[2] ر.ک. معجم البلدان، واژه خِیبر.