ايمان راستين‌

در روزگار ما، امام مظهر و مصداق روشن و درخشنده خدا محورى بود. وى درون را از شايبه غير خدايى پيراست، تمام كنش‌هاى نفسانى را كنار زد و با اكسير خدا محورى، ماهيت دانش و كردار خود را دگرگون كرد. هيچ گاه رضاى مخلوق را بر رضاى خالق مقدم نداشت و در كردار و گفتارش، اخلاص و خداخواهى را سرلوحه قرار داد. سرتاسر زندگى و تمام حركات كوچك و بزرگ او، با نام و ياد خدا شكل گرفت.

علم و دانش‌

احاطه ايشان به منابع فقهى، عرفانى، كلامى، فلسفى و ... باعث شده بود، مباحث را قاطعانه طرح و تحليل كند.

به مطالعه توجه عميق داشت. وقتى بعضى از طلاب از امام پرسيدند كه آيا اشتغال به نماز شب، قبل از سپيده صبح بهتر است يا مطالعه كتاب‌هاى علمى؟ امام در جواب فرمودند:" نماز شب را سريع‌تر بخوانيد، سپس مشغول مطالعه شويد."

شجاعت و شهامت:

امام مجاهد دريادلى بود كه در خطرناك‌ترين توطئه‌ها و صحنه‌ها، شجاعانه‌ترين حضورها را داشت. درباره شجاعت و شهامت امام به خاطره‌اى بسنده مى‌كنيم:

از شهيد آيت اللَّه سعيدى نقل كرده‌اند: «خدمت امام عرض كردم، شما را تنها مى‌گذارند.» امام فرمودند: «اگر جن و انس يك طرف باشند و من يك طرف، همين است كه مى‌گويم.»

ساده زيستى‌

امام از برجسته‌ترين چهره‌هاى زاهد و وارسته زمان بود. او ذرّه‌اى به ماديات آلوده نگشت و از هر چه رنگ تعلق مى‌گرفت، آزاد بود. روح متعالى امام بيش از همه از قيود مادى پيراسته و فراتر از دنيا و ارزش‌هاى دنياى اوج گرفته بود. از ديد ايشان نيازهاى مادى وسيله‌اى بيش نبود. لذا به قدر نياز از دنيا بهره مى‌برد و از فزون‌طلبى و تكاثر نفرت داشت و بدين سان به عالى‌ترين جايگاه زهد در زمان حاضر دست يافت.