مقام معظم رهبرى استقلال خواهى انقلاب اسلامى چنان تأثير گذاشته كه برخى را وادار به اعتراف كرده است؛ به عنوان مثال، يكى از رهبران كشورهاى واقع در شرق آسيا در جريان اجلاس سران كشورهاى اسلامى در خطاب به معظم له علت فقر كشورش را وابستگى سرمايه‌هاى موجود در كشورش به سرمايه‌دارهاى صهيونيستى و آمريكايى دانست. مقام معظم رهبرى نتيجه مى‌گيرد كه استكبار وقتى منافعش ايجاب كند نه به ملتى، نه به اقتصادى، نه به فرهنگى، نه به مردمى و نه به كسى رحم نمى‌كند. [1]

امروز ديگر شكى باقى نمانده كه ايستادگى‌هاى دولت و ملت ونزوئلا در مقابل آمريكا متأثر از انقلاب اسلامى است. رهبر كوبا، فيدل كاسترو به پشت گرمى حمايت‌هاى جمهورى اسلامى (نظام برآمده از انقلاب اسلامى) به رويارويى انقلاب و كشورش با آمريكا ادامه مى‌دهد. حزب اللَّه لبنان با درس‌گيرى از استقلال‌طلبى انقلاب مردم ايران مى‌كوشد استقلال لبنان را در مقابل رژيم صهيونيستى حفظ كند. مردم سوريه بارها اعلام كرده‌اند درس ايستادگى در برابر اسرائيل غاصب را از انقلاب ايران آموخته‌اند. رزمندگان افغانى با اتكا به درس‌هاى انقلاب 1357 ايران توانستند روس‌ها را از سرزمين خود بيرون نمايند و به استقلال خود دست يابند. دستيابى ايران به استقلال سياسى، اقتصادى، فرهنگى، نظامى و ...

به الگويى براى رزمندگانى تبديل شده كه هم اينك در عراق، سودان، فلسطين و ... با سلطه گران بر آب و خاك خود مى‌جنگند. جالب آنكه آنها در جنگ با متجاوزين به كشورشان با همان شعارها (مرگ بر آمريكا)، شيوه‌ها (بسيج مردمى)، سلاح‌ها (تسليحات سبك و متعارف) و سمبل‌هاى (توسل و توكل به خدا) انقلاب اسلامى مى‌رزمند، و همين هاست كه استكبار را نگران وقوع يك يا چند پيروزى ديگر مشابه به پيروزى ايران در سال 1357 مى‌كند. [2]

حجم كمى و كيفى ارزش‌هاى نوينى كه انقلاب اسلامى در عرصه جهانى خلق كرد هر پژوهشگرى را به الهى بودن رهنمون مى‌شود؛ زيرا تنها يك انقلاب مادى بهره‌مند به ابزارهاى نظامى مى‌تواند در چنين گستره وسيعى ارزش آفرينى كند در حالى كه انقلاب‌

[1] . مقام معظم رهبرى (سخنرانى 1 فروردين 1377)

[2] . ايوور بنسون، "ايران: نگاهى به انقلاب اسلامى،" ترجمه وحيدرضا نعيمى، همشهرى ديپلماتيك (نيمه دوم بهمن 1382)، ص 12