دست من است. عباس گفت: من شايسته‌ترم چون آب دادن آنجا كار من بود و امام على فرمود: من پيش از همه اسلام آوردم و بيش از همه جهاد كردم». [1]

و اين آيه برترى و شايستگى امام را بر همگان اثبات مى‌كند كه خداوند فرمود:

(أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحاجّ وَ عِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ اْلآخِرِ وَ جَاهَدَ فىِ سَبَيل اللَّهِ لَا يَسْتَوُونَ عِنْد اللَّهِ وَ اللَّهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ.) [2]؛

آيا آب دادن حاجيان و آباد كردن مسجدالحرام را همانند (ايمان و عمل) كسى قرار داده‌ايد كه به خدا و روز واپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده؟! نزد خدا يكسان نيستند و خدا ستمگران را هدايت نمى‌كند.

ابن ابى‌الحديد به نقل از طبرى با ذكر سند روايت گويد:

«... سمعت عليا (ع) يقول: «انا عبداللَّه واخو رسوله وانا الصديق الاكبر لا يقولها بعدى اّلا كاذبٌ مفترٍ، صلّيتُ قبل الناس سبع سنين.»؛

... از على (ع) شنيدم كه مى‌گفت: من بنده خدا و برادر رسول خدايم و من صديق بزرگترم، آن را پس از من نگويد مگر دروغگوى دور از واقع، من هفت سال پيش از مردم نماز گزاردم.

و در روايت ديگرى غير از روايت طبرى، آمده است:

«انا الصديق الاكبر و انا الفاروق الاول، أَسْلَمتُ قبل اسلام ابى‌بكر و صلّيت قبل صلاته سبع سنين ...» [3]؛

من صديق بزرگترم و من فاروق نخستينم، پيش از اسلام ابوبكر، اسلام آوردم و هفت سال پيش از او نماز گزاردم.

صاحب كتاب «الاستيعاب» روايات بسيارى را باطرق مختلف در پيشى‌جستن امام در

[1] . براى آگاهى بيشتر ر ك: (طبرى، جامع البيان، ج 10 ص 124؛ طبرسى، الاحتجاج، ج 1، ص 198؛ تفسير ابن كثير، ج 2، ص 355؛ سيوطى، الدرالمنثور، ج 3، ص 219 و لباب‌النقول، ص 103 و...)

[2] . سوره توبه (9)/19.

[3] . ابن ابى‌الحديد، شرح نهج‌البلاغه، ج 3، ص 251.