(وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً وَ لا تَفَرَّقُوا ...) (آل عمران: 103)

همگى به ريسمان الهى چنگ زنيد و پراكنده نشويد.

همان‌گونه كه عزّت و سرافرازى و امنيت و پيشرفت از ثمرات گرانقدر «وحدت» به‌شمار مى‌آيد، ذلّت و زبونى، عقب‌ماندگى و بيچارگى نيز كمترين زيان تفرقه است:

(وَ اطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُكُمْ وَاصْبِرُوا انَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرينَ) (انفال: آيه 46)

و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و با هم نزاع مكنيد كه سست شويد و مهابت شما از بين برود و صبر كنيد كه خدا با شكيبايان است.