«لَوْ كانَ الدّينُ مُعَلَّقًا بِالثُّرَيَّا لَتَناوَلَهُ رِجالٌ مِنْ ابْناءِ الْفارْسِ» [1]

اگر دين به ستاره ثريا آويخته باشد، مردانى از فارس آن را در اختيار خواهند گرفت.

همچنين فرمود:

«اعْظَمُ النَّاسِ نَصيباً فِى الْاسْلامِ اهْلُ فارِسٍ» [2]

نصيب و بهره ايرانيان در اسلام از همه ملّت‌هاى ديگر، فزون‌تر است.

تا اينجا به اين نتيجه رسيديم كه ايرانيان وفادارترين ملّت‌ها به اسلام اصيل‌اند و اين معنى را پيامبر اسلام حتى پيش از آن كه ايرانيان مسلمان شوند، پيش‌گويى نموده است.

حال بايد ديد ايرانيان در حكومت جهانى اسلام و انقلاب حضرت مهدى (عج) چه نقشى ايفا مى‌كنند و انقلاب اسلامى مردم ايران در زمينه‌سازى آن انقلاب بزرگ چه تأثيرى داشته است؟

با پيروزى انقلاب اسلامى ايران، براى اولين بار پس از چهارده قرن پايگاهى در جهان به وجود آمد كه بتواند از اسلام اصيل به طور رسمى و به طور گسترده و جهانى دفاع كند و ايدئولوژى رهايى بخش و تكامل آفرين اسلام را به گوش توده مستضعف برساند و به آنها نويد پيروزى را با دست خالى بر استكبار جهانى كه تا دندان مسلّح است، بدهد. [3]

در منابع روايى شيعه و سنى پيرامون حضرت مهدى (عج)، بر اين مطلب اتفاق نظر وجود دارد كه آن بزرگوار بعد از نهضتى مقدماتى كه برايش به وجود مى‌آيد، ظهور مى‌كند و يارانِ پرچم‌هاى سياه، ايرانى‌اند كه زمينه‌ساز حكومت آن حضرت و آماده‌كننده مقدمات فرمان‌روايى وى مى‌باشند. [4] اما حكومت زمينه‌سازان ايرانى به دو مرحله تقسيم مى‌شود:

[1] - مجمع‌البيان، ج 3، ص 208؛ نورالثقلين، ج 1، ص 642

[2] - كنز العمال، ج 12، ص 90، حديث 34126

[3] - تداوم انقلاب اسلامى تا انقلاب جهانى مهدى (عج)، محمّد محمّدى رى‌شهرى، ص 36

[4] - عصر ظهور، ص 229