با توجه به اينكه در حكومت جهانى حضرت مهدى (عج) علم و عدالت، حق و ايمان و تقوا در ميان مردم گسترش مى‌يابد، رحمت و بركات الهى نيز فزونى مى‌يابد.

1- بارندگى فراوان مى‌شود؛ رسول اكرم (ص) فرمود:

«تَنْعُمُ امَّتى‌ فى‌ زَمَنِ الْمَهْدِىِّ نِعْمَةً لَمْ يَنْعُمُوا مِثْلَها قَطُّ؛ تُرْسَلُ السَّماءُ عَلَيْهِمْ مِدْاراً» [1]

امّت من در دوران حضرت‌مهدى (عج) از چنان نعمتى برخوردارمى‌شوند كه تا آن‌روز مانندش را نديده‌اند، آسمان برايشان بسيار مى‌بارد.

و بر اثر بارش فراوان، هوا با طراوت و مطلوب مى‌گردد، سفره‌هاى آب‌هاى زيرزمينى غنى مى‌شود، درياچه‌ها و رودخانه و تالاب‌ها و ... زنده مى‌شوند.

2- زمين، ذخاير خويش را ظاهر مى‌كند؛ اين كار به دو شكل انجام مى‌پذيرد؛

الف- محصولات باغى و كشاورزى به حد وفور مى‌رسد. رسول خدا (ص) در پى سخن پيشين فرمود:

«وَ لا تَدَعُ الْارْضَ شَيْئاً مِنَ النَّباتِ الَّا اخْرَجَتْهُ»

و زمين نيز همه گياهان خويش را مى‌روياند.

و چنين امرى، پس از بارندگى‌هاى فراوان و به موقع، امرى طبيعى و مورد توقع است.

ب- معادن و گنج‌ها استخراج مى‌شود؛ در اين باره نيز رسول اكرم (ص) مى‌فرمايد:

«يُخْرِجُ لَهُ الْارْضُ افْلاذَ كَبِدِها وَ يَحْثُو الْمالَ حَثْواً وَ لا يَعُدُّهُ عَدّاً» [2]

زمين، جگرگوشه‌هاى خود را براى آن حضرت، ظاهرمى‌سازد وثروت چنان فزونى يابدكه قابل شمارش نباشد.

جگرگوشه‌هاى زمين كنايه از گنج‌هاى نهفته و معادن ناسفته است و امام على (ع) نيز در خطبه‌اى به آن اشاره مى‌كند:

[1] - عصر الظهور، كورانى، ص 325

[2] - بحارالانوار، ج 51، ص 68