راه هرگونه قرائت بى‌ضابطه و تفسير بدون حساب و كتاب از دين را به روى همگان باز كنيم و همان بلايى كه سر دين مسيح درآوردند سر اسلام هم دربياوريم. چنان‌كه تئورى «قبض و بسط تئوريك شريعت» در همين رابطه طرح و ارائه گرديد.

چرا كه استعداد پايان‌ناپذير و انعطاف‌پذيرى متون دينى از يكسو و دستور اكيد پيشوايان دينى مبنى بر اجتهاد و استخراج احكام و قوانين مورد نياز هر زمان از سوى ديگر، پاسخ روشنى به اين گونه نيازهاى متغير و روزمره هر زمان است. [1]

بنابراين، اسلام نه تنها با نوگرايى و تجدد (: مدرنيسم) به معناى واقعى كلمه مخالف نيست بلكه خود منادى و مروج آن است. براى همين در اسلام پيوسته به رشد، ترقى، نوآورى در همه ابعاد به ويژه در بعد فكرى و فرهنگى دعوت شده و از جمود، ايستايى و حركت قهقرايى به شدت نهى گرديده است.

[1] - براى آگاهى بيشتر ر. ك. اسلام و مقتضيات زمان، شهيد مطهرى، انتشارات صدرا