خاص براى آنان صادر كرده و مناسب شأن والاى آنان، توصيه هايى مى كند و به آنان وعده مى‌دهد كه اگر ادامه زندگى با رسول خدا و مشكلات زندگى با آن جناب را بپذيرند و براى رضاى خداو رسولش، محروميت ها را تحمل كنند و حرمت شأن پيامبر را حفظ كنند، به آنان اجر عظيم خواهد داد و چنانچه رعايت حرمت رسول خدا را نكنند و با عنوان همسرى رسول خدا مرتكب خطا و خلاف شوند، كيفر آنان مضاعف خواهد بود. از مضامين اين آيات بر مى آيد كه همسران آن حضرت در جايگاه و مقام بلندى هستند كه رعايت حرمت آن مقام، هم بر خودشان و هم بر ديگران لازم است.

همه همسران آن حضرت زنانى عفيف و پاكدامن بودند، گرچه بعضى از آنان از جنبه هاى ايمانى و اطاعت پذيرى ضعف هايى از خود نشان دادند؛ ولى از جنبه عفت وپاكدامنى در كارنامه هيچ كدام از آنان نقطه ابهامى وجود ندارد و به حكم قرآن، احترام آنان بر همه مسلمانان لازم است. از اين رو مى بينيم امير مؤمنان على عليه السلام پس از پيروزى در نبرد «جمل» كه رهبرى آن را عايشه همسر رسول خدا و طلحه و زبير به عهده داشتند، عايشه را بر اين اقدام سرزنش مى كند، امااو را با احترام به مدينه باز مى گردان

همسران پيامبر

حضرت پيامبر صلى الله عليه و آله، ابتدا با خديجه عليها السلام ازدواج كرد و تا زمانى كه خديجه در قيد حيات بود، آن حضرت همسرِ ديگرى اختيار نكرد. اما پس از وفات حضرت خديجه، با چند زن ديگر ازدواج كرد كه در مورد تعداد و اسامى دقيق آنها، اختلافاتى در روايات به چشم مى‌خورد.