همه صفاتى كه بيان كرديد، خديجه دارا بود و به سوى خداوند خويش شتافت. خداوند، اين منزل را براى او مبارك گرداند و ما را در بهشت، با او محشور كند. [1]

وقتى آيه «تخيير» [2] نازل شد و همسران رسول خدا صلى الله عليه و آله بين باقى ماندن بر همسرى آن حضرت يا طلاق گرفتن مخير شدند، اولين كسى كه پيامبر و زندگى با آن حضرت را انتخاب كرد، امّ سلمه بود. او برخاست و گفت: «من خدا و رسولش را انتخاب كردم پس از او، بقيه زنان حضرت، اين جمله را تكرار كردند.» [3]

امّ سلمه، زنى با جمال، دلربا و داراى عقل وافر و رأى صائب بود.

پيشنهاد او به پيامبر، در روز «صلح حديبيّه» دلالت بر كمال عقل او دارد. [4]

ماجراى پيشنهاد اين بود كه در حديبيّه پس از عقد صلح، حضرت دستور داد، اصحاب در همان جا سر خود را بتراشند و شتر قربانى را نحر كنند. ليكن مسلمانان، از فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله سر پيچى كردند. حضرت در

[1] - فاطمه زهرا از ولادت تا شهادت، قزوينى، ترجمه دكتر فريدونى، ص 162، با دخل و تصرف

[2] - سوره احزاب، آيه 28-29. «اى پيامبر به همسرانت بگو اگر زندگى دنيا و زينت آن را مى‌خواهيد، بيائيد تا چيزى از دنيا به شما بدهم و رهايتان كنم و اگر خدا و رسول او و خانۀ آخرت را مى خواهيد، بدانيد كه خدابراى نيكو كاران شما اجر عظيم تهيه ديده است. در شأن نزول آيه گفته شده كه در يكى از جنگها غنايم زيادى نصيب مسلمانان شد. همسران آن جناب كه در تنگى معيشت بودند، انتظار داشتند كه رسول خدا با تقسيم غنايم بين ايشان، اسباب رفاه و آسايش را برايشان آماده سازد و وقتى پيامبر مطابق انتظار آنان عمل نكرد اعتراض كردند. آيه تخيير و آيات بعد از آن نازل شد و همسران پيامبر را بين تحمل محروميت در خانه رسول خدا و رسيدن به جزاى نيك آخرت يا طلاق گرفتن از آن جناب و بهره‌مندى از زينتهاى دنيا مخيّر كرد و همسران آن جناب شقّ اول را انتخاب كردند

[3] - بحارالانوار، ج 22، ص 198

[4] - الاصابه، ج 4، ص 459