حالى كه اندوهگين بود، به خيمه بازگشت. امّ سلمه علّت را پرسيد، پيامبر جريان را شرح داد. امّ سلمه عرض كرد:

شما موى خود را كوتاه و قربانى را ذبح كنيد، ديگران به شما اقتدا خواهند كرد.

پيامبر، اقدام به تراشيدن سر و ذبح قربانى كرد، پس از آن اصحاب نيز در پيروى از آن حضرت، قربانى ها را ذبح و سرها را تراشيدند. [1]

امّ سلمه، به جهاد و فداكارى در راه خدا علاقه زيادى داشت و آرزو مى كرد كه جهاد، بر زنان نيز واجب شود تا در راه خدا جهاد كند. دربرخى از تفاسير در ذيل آيه 32 سوره نساء آمده كه اين آيه در مورد امّ سلمه نازل شده است. [2]

امّ سلمه، به رعايت دستورات الهى و احكام دين اسلام، اهميّت مى داد. بانويى به نام امّ الحسين گويد: نزد امّ سلمه بودم كه عدّه اى زن و مرد فقير، وارد شدند و با اصرار، كمك طلبيدند. من- با مشاهده اختلاط زن و مرد- گفتم: يا شما مردان و يا شما زنان خارج شويد. امّ سلمه گفت: اى زن! ما به اين كار (اخراج آنها) مأمور نشده ايم. پس هر يك از آنها را با احسان، هرچند با دادن يك دانه خرما، از اين جا ردّ كن. [3]

امّ سلمه، به كسب علم و شنيدن احاديث پيامبر، علاقه فراوان داشت، و به همين علت، او يكى از راويان حديث است و در كتاب‌هاى روايى در حدود 378 حديث از او روايت شده است. خودش نقل مى كند كه زن آرايشگرى سرگرم شانه كردن سرم بود كه شنيدم، پيامبر فرمود: ايّها النّاس ...

[1] - امّ سلمه، ص 62.

[2] - مجمع البيان، ج 2، جزء 5، ص 87

[3] - امّ سلمه، ص 20، با دخل و تصرف