است؛ چون خداوند فرمود: خدا، آنچه را تو در نفس خود پنهان كردى، آشكار مى كند و در آيات بعد نيز با تعبير «زوّجناكها» تزويج پيامبر صلى الله عليه و آله با زينب را آشكار فرمود. پس معلوم مى شود آنچه پيامبر صلى الله عليه و آله در درون خود پنهان مى داشت، علاقه به زينب يا علاقه به مطلّقه شدن او نبوده است؛ بلكه پيامبر مورد عتاب واقع شده به خاطر اين كه با وجود علم به اين كه زينب درآينده، همسر او خواهد بود، باز هم به زيد مى فرمود: او را نگهدار و به او اظهار نمى‌كرد كه همسر تو در آينده همسر من خواهد شد. [1]

متاسفانه دشمنان كينه توز اسلام و پيامبر، در اين باره افسانه ها ساخته و به رسول پاك خدا تهمت ها زده اند، البته از دشمن جز اين انتظارى نيست. به هر حال، پس از اين كه زيد، زينب را طلاق داد و عدّه طلاق زينب تمام شد، خداوند براى اين كه سنّت جاهلى «حرمت ازدواج با زنان پسر خوانده پس از طلاق» را كه از اعتقادات غلط اعراب بود، بشكند، زينب را به ازدواج پيامبر درآورد.

پس از اين كه عدّه زينب به سرآمد، آيه شريفه نازل شد، كه چون زيد از او جدا شد (طلاقش داد)، او را به ازدواج تو درآورديم. پيامبر فرمود:

چه كسى به زينب بشارت مى دهد كه خداوند او را به ازدواج من درآورد؟

خادم رسول خدا براى زينب خبر آورد. زينب، از شنيدن اين خبر، سجده شكر به جا آورد و به شكرانه اين نعمت، دو ماه روزه نذر كرد. او به اين نعمت، بر ديگر زنان پيامبر افتخار مى كرد كه شما را اقوامتان به ازدواج رسول خدا درآوردند، ولى‌مرا خداوند به ازدواج پيامبر درآورد. [2]

[1] - بحارالانوار، ج 22، ص 178، با دخل و تصرف

[2] - طبقات ابن سعد، ج 8، ص 102 و 103، با دخل و تصرف