(زيد بن حارثه) مى گفتى! همسرت را نگهدار و از خدا بترس! در حالى كه پنهان مى كردى در نفس خود آنچه را كه خدا آشكار كننده آن است (اين خبر غيبى را كه زيد زينب را طلاق مى‌دهد و زينب همسر تو مى شود) و از مردم مى ترسيدى (كه اجازه دهى زيد، زينب را طلاق دهد و با زينب ازدواج كنى) در صورتى كه خدا سزاوارتر است كه از او بترسى. پس هنگامى كه زيد از همسرش جدا شد، او را به ازدواج تو درآورديم تا ازدواج با زنان پسر خوانده بر مؤمنان سخت نباشد.» [1]

علت ترس پيامبر از اين رويداد و مطرح شدن ازدواجش با زينب، از اين جهت بود كه در عرب جاهليت، سنت شده بود كه با فرزند خوانده، همچون فرزند واقعى رفتار شود؛ از جمله ازدواج با همسر او همچون ازدواج با همسر فرزند، بعد از طلاق براى پدر خوانده حرام باشد. خداى بزرگ مى خواهد اين سنت جاهلى را بشكند و پيامبر را سنت شكن قرار دهد. قبول چنين نقشى بسيار مهم است، زيرا از طرفى مواجه شدن با يك عادت و سنت ديرينه قوم است و از سوى ديگر روبرو شدن با اتهامات دشمنان و بى‌خردان؛ از اين رو پيامبر مايل نبود اين راز را آشكار كند، ولى خدا، پيامبرش را براى شكستن سنت‌هاى جاهلى حمايت مى كند و جرأت مى‌بخشد. هم رسم پسرخواندگى را لغو مى كند و هم ازدواج همسر پسر خوانده را پس از طلاق با پدر خوانده مجاز مى شمارد تا بر ساير مؤمنان نيز چنين اقدامى دشوار نباشد.

اين قول، از امام زين العابدين عليه السلام روايت شده، و مطابق ظاهر قرآن‌

[1] - احزاب، آيۀ 37