حكم اسلام از او جدا شد. او كه با مهاجرت به حبشه از خانواده خود بريده بود، با مرتد شدن همسرش، كاملا تنها و بى پناه شد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله براى نجات دادن ام حبيبه از اين تنهايى و بى پناهى و شايد براى تحت تأثير قرار دادن ابوسفيان، بزرگترين دشمن مسلمانان، به نجاشى پيام داد كه ام حبيبه را به همسرى آن حضرت درآورد و نجاشى نيز اين مأموريت را انجام داد و از جانب رسول خدا چهار هزار درهم به عنوان مهريه به او داد. وقتى كنيز نجاشى براى وى خبر آورد كه پيامبر مى‌خواهد او را به عقد ازدواج خود درآورد، خوشحال شده، براى قدردانى از آن كنيز كه اين مژده را به او داده بود، دو دستبند نقره اى، دو خلخال و چند انگشتر نقره اى كه داشت، به او هديه داد. [1]

او در اسلام خود جدّى و به احكام آن پايبند بود و با اين كه شوهرش نصرانى شده بود، دست از دين خود برنداشت.

در سال هشتم هجرى پس از نقض صلح حديبيّه توسط قريش، ابوسفيان براى تحكيم دوباره قرارداد، به مدينه رفت و يكسره وارد منزل دخترش، امّ حبيبه شد و خواست، بر روى فرشى كه پهن بود بنشيند، امّ حبيبه، فرش را جمع كرد و اجازه نداد كه پدرش بر روى آن بنشيند، و بدو گفت: «تو مشرك و نجس هستى؛ بدين جهت اجازه نشستن بر روى فرش رسول اللّه را ندارى.» [2]

صاحب «تنقيح المقال» گويد:

از اين جريان و باقى ماندن او بر اسلام، با وجود نصرانى شدن همسرش،

[1] - همان، ص 98، با دخل و تصرف

[2] - تنقيح المقال، ج 3، فصل النسا، ص 71