استفاده مى شود كه او در اسلام قوى و نسبت به احكام اسلام پايبند بوده است. [1]

ميمونه‌

ميمونه، دختر حارث بن حزن هلالى بود. وى قبل از ازدواج با رسول اللّه، همسر «مسعود بن عمر وثقفى» بود كه طلاقش داد. پس از او به همسرى «ابو رهم بن عبدالعزى» درآمد و در خانه وى بود تا ابو رهم وفات كرد. در «عمرة القضا» به ازدواج رسول خدا درآمد. زنى صالح و فاضل بود و در سال 51 به هنگام بازگشت از سفر حج درگذشت و ابن عباس بر او نماز خواند. [2]

اين بانو از جمله زنانى بود كه پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله در راه راست، پابر جا ماند و نسبت به اهل بيت و امام على عليه السلام علاقه‌مند و پايبند بود.

«يزيد بن الاصمّ» روايت مى كند كه سفير بن شجره عامرى به مدينه آمد و اذن خواست كه خدمت ميمونه برسد.

پس از ورود، ميمونه از او پرسيد:

- اى مرد! از كجا مى آيى؟

- از كوفه.

- از كدام قبيله اى؟

- از بنى عامر.

[1] - همان

[2] - الاعلام، زركلى، ج 8، ص 301؛ نقش عايشه در تاريخ اسلام، ج 1، ص 62؛ تنقيح المقال، ج 3، فصل النساء، ص 83