بانوى بزرگ در دربارايران به‌دنياآمد، ولى برخلاف اطرافيان، داراى‌ايمان، اعتقاد، عفّت و پاكدامنى خاصى‌بود. اين بانوى بزرگ، بر فطرت پاك خويش استوار ماند و اخلاق فاسد و اعتقادات موهوم وپست آن محيط نتوانست فطرت او رابپوشاند. درمورد زندگى قبل‌از اسارت اين‌بانو اطلاع دقيقى در دست نيست، امّاپس‌از اسارت نشان دادكه‌ازهمان ابتداى كودكى طهارت و پاكدامنى، شيوه او بوده و شايستگى يافته تا مادر سيّد ساجدان باشد.

خودش مى گويد:

قبل از اين‌كه به اسارت مسلمانان درآيم، شبى در خواب ديدم كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله همراه امام حسين عليه السلام به خانه ما تشريف فرما شدند و حضرت محمد صلى الله عليه و آله مرا به عقد امام حسين عليه السلام درآورد. صبح وقتى كه از خواب بيدار شدم، نسبت به امام حسين عليه السلام محبّت خاصى در قلب خود احساس كردم. شب بعد، دوباره خواب ديدم كه فاطمه زهرا عليها السلام تشريف فرما شد و اسلام را بر من عرضه داشت، به دست مبارك ايشان اسلام آوردم. پس ازآن، حضرت زهرابه من فرمود:

بزودى لشگر اسلام بر اينجا غلبه خواهد كرد و بدون اين‌كه حادثه ناگوارى پيش آيد به فرزندم حسين عليه السلام خواهى رسيد. [1]

عفّت و حيا

پس از اسارت شهربانو، وى را به مجلس خليفه دوم آوردند. كمال و جلال و زيبايى او همه را متعجّب كرد. وقتى او را در جمع مسلمانان وارد

[1] - عوالم العلوم، بحرانى، ج 18، ص 8