باقر عليه السلام او را خريد و به فرزندش امام صادق عليه السلام بخشيد و افتخار مادرى امام هفتم را يافت.

امام صادق عليه السلام در شأن اين بانوى بزرگوار فرمود:

حميده همچون شمش طلا از زشتى‌ها و پليدى‌ها پاك بود و ملائكه او را پيوسته حفظ مى كردند تا خداوند او را- به عنوان همسر- به من و- به عنوان مادر- به حجت بعد از من عطا فرمود. [1]

مرحوم شيخ عباس قمى مى نويسد: آنچه ازبعضى روايات بر من ظاهر شده، اين است كه آن بانو چنان فقيه وعالم به احكام بود كه امام صادق عليه السلام به زنها مى فرمود تا مسائل و احكام دين را از او ياد بگيرند. [2]

وقتى امام باقر او را خريد، خطاب به او فرمود:

اسمت چيست؟ گفت: حميده. امام فرمود: در دنيا و آخرت حميده باشى. بگو ببينم، دوشيزه هستى يا نه. گفت: آرى. امام فرمود: چگونه؟ و حال اين‌كه هر كس كه به دست برده فروش‌ها بيفتد، او را فاسد مى كنند. عرض كرد:

صاحب من نيز قصد مرا مى‌نمود، ولى خداوند مردى را كه موها و محاسنش سفيد بود بر او مسلط مى كرد و آن پيرمرد به او سيلى مى زد تا از قصد خود منصرف مى شد و اين كار چندين بار تكرار شد. امام باقر عليه السلام فرمود:

اى جعفر! اين كنيز را به همراه ببر كه بزودى بهترين فرد روى زمين را برايت به دنيا خواهد آورد. [3]

[1] - رياحين الشريعه، ج 3، ص 19

[2] - منتهى الآمال، ج 2، ص 206

[3] - تنقيح المقال، ج 3، فصل النسا، ص 76 با دخل و تصرف