محمّد مى خوانند و خداوند آن پسر را مايه خشم و قهر بر كفار و منافقان قرار مى دهد. [1]

همچنان كه رسول خدا فرموده بود، محمد بن ابى بكر به جهت نجابت و تربيت مادر و تربيت امام على عليه السلام [2] به مقام و مرتبه اى رسيد كه از خواصّ حضرت على عليه السلام گرديد.

امام صادق عليه السلام فرمود: محمدبن ابى بكر نجابت و ايمان را از مادرش، اسماء بنت عميس به ارث برده بود كه رحمت خدا بر او باد. [3]

ب- افشاگر توطئه‌

در دوران ابوبكر، با اين‌كه اسماء همسر ابوبكر بود، ولى به دليل ايمان و علاقه به اهل‌بيت، رابطه اش را با آنان قطع نكرد و همدم و مونس حضرت زهرا سلام الله عليها بود و توطئه هاى سرّى حكومت عليه امام را به اطلاع ايشان مى رساند.

حاكمان وقت كه مخالفت امام على عليه السلام برايشان گران تمام مى شد، تصميم به ترور حضرت گرفتند و خالد بن وليد نامزد شد تا در مسجد به هنگام اقامه نماز جماعت، امام على عليه السلام را به قتل برساند. اين بانو كه از توطئه آنها مطّلع شده بود، كنيز خود را خدمت امام فرستاد و دستور داد كه آيه شريفه زير را در محضر امام بخواند:

[1] - همان، ص 58 باب محمد از ابواب ميم؛ شرح ابن ابى الحديد، ج 6، ص 89

[2] - محمّد در سنين كودكى بود كه مادرش با امام على عليه السلام ازدواج كرد و او را به خانه آن حضرت‌آورد و او در دامن امام تربيت شد

[3] - تنقيح المقال، ج 2، ص 57