مى دهند تا پوشيده باشد و اگر آن حضرت اجازه دهد، نمونه اى از آن برايش بسازد. بعد به امر فاطمه زهرا عليها السلام يك نمونه تهيه كرد كه مورد پسند حضرت زهرا عليها السلام واقع شد و ايشان را خوشحال كرد، به‌طورى كه براى اولين بار پس از وفات پدر، تبسم بر لبانش نقش بست و فرمود:

مانند اين را برايم بساز تا مرا بپوشاند، خداوند تو را از آتش جهنم پوشيده بدارد. [1]

در شب دفن حضرت زهرا، تنها دوستداران خالص اهل بيت حضور داشتند و از زنان تنها فضه و اسماء حاضر بودند. او در غسل دادن حضرت زهرا عليها السلام، ياور و كمك كار امام على عليه السلام بود. [2]

حضرت زهرا عليها السلام به اسماء وصيت كرد:

وقتى از دنيا رفتم با حضرت على 7 مرا غسل ده و به كسى اجازه وارد شدن بر جنازه مرا مده.

طبق دستور ايشان، اسماء از ورود همسران رسول‌خدا صلى الله عليه و آله وديگرزنان بر جنازه حضرت زهرا عليها السلام ممانعت مى‌كرد. عايشه به پدرش شكايت برد وگفت:

اين خُثعميه بين ما و دختر رسول خدا حايل شده و تابوتى همچون هودج عروس براى او فراهم كرده است.

ابوبكر او را توبيخ كرد كه چرا مانع زنان رسول خدا مى‌شوى و اين‌

[1] - همان، ص 307

[2] - همان، در پاورقى ص 181-182 بحار، ج 43 نقل شده كه بعضى علماء احتمال داده اند كه بانويى كه در شب دفن حضرت زهرا حضور داشته سلمى همسر ابى رافع يا سلمى همسر حمزه (خواهر اسماء) يا اسماء دختر يزيد بن سكن بوده است