خَوْله دختر اياس بن جعفر الحنفيّه‌

خوله، همسر امير مؤمنان عليه السلام و مادر محمد بن حنفيّه بود. حنفيّه لقب اين بانوست چون از تيره بنى حنيفه بود. مشهور است كه در زمان خلافت ابوبكر اسير شد و حضرت على عليه السلام با اظهار كرامت مالك او گرديد و پس از خواستگارى با او ازدواج كرد.

الف- ماجراى اسارت‌

پس از وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله و جريان امور بر خلاف وصيت‌هاى آن حضرت، تعدادى از تيره ها و قبايل اطراف مدينه كه هنوز طنين كلام رسول خدا صلى الله عليه و آله در حجة الوداع را در گوش خود احساس مى كردند، عشق و محبت امير المؤمنين را در دل داشتند و منتظر بودند كه خلافت به ايشان برسد و به همين جهت از دادن زكات به حكومت وقت خوددارى مى‌كردند. از جمله اين تيره ها و قبايل- كه در كتاب‌هاى اهل سنت به اهل ردّه و مرتدين مشهورند- تيره بنى يربوع از قبيله بنى تميم بود. مالك بن نويره تميمى يربوعى، شخصيت بانفوذ بنى يربوع و بنى حنيفه بود كه به پاكى، شجاعت، سخاوت، جوانمردى و دليرى زبانزد خاص و عام بود.

ابوبكر، خالد بن وليد را به فرماندهى سپاهى براى سركوبى بعضى از قبايل فرستاد. بعد از اتمام مأموريت، خالد عزم سركوبى بنى يربوع و بنى حنيفه را كرد. بعضى از همراهانش به اين استدلال كه ما چنين دستورى از خليفه نداريم، مخالفت كردند؛ ولى خالد مدعى شد كه خليفه به او چنين‌