م- سخنورى‌

در مورد سخنورى حضرت زينب عليها السلام كافى است به دو خطبه كوبنده اى كه در مجلس ابن زياد و يزيد عليهما لعنة الله انشا كرد، نظرى بيفكنيم كه همگان را به حيرت واداشته است.

«حذلم بن كثير» كه خود يكى از سخنوران و فصيحان عرب است، از فصاحت و سخنورى اين بانو در كوفه متعجب شده، به طورى كه شبيهى جز امام على عليه السلام، براى آن بانو نيافته و گفته است:

گويا از زبان امام على عليه السلام آهنگ سخن مى نمود. [1]

ن- عبادت

حضرت زينب از حيث عبادت، همچون مادرش حضرت زهرا عليها السلام بود. هر شب نماز شب مى خواند و قرآن تلاوت مى كرد. در تمام عمر نماز شب او ترك نشد، حتى شب يازدهم محرم. از امام زين العابدين عليه السلام روايت شده است كه شب يازدهم محرّم، عمه ام را ديدم كه نشسته نماز شب مى خواند. در روايت ديگر فرمود:

عمه‌ام زينب با آن همه اندوه و مصيبت، در راه شام نيز نافله‌هاى شب را ترك نكرد. [2]

امام حسين عليه السلام در وداع آخر، خطاب به حضرت زينب عليها السلام گفت:

[1] - كانها تفرع من لسان امير المؤمنين (زينب، فيض الاسلام، ص 153)

[2] - زينب كبرى‌، فيض الاسلام، 182