تا اينكه تو او رابا مناقب ستوده و طبيعتى پاكيزه و با فضايل اخلاقى معروف و مناقب مشهور به جوار رحمت خود بردى. خداوندا تو مى دانى كه ملامت هيچ ملامتگرى او را از عبوديت تو باز نداشت. تو او را در كودكى به اسلام رهنمون شدى و چون بزرگ شد مناقب او را ستودى. او همواره در راه تو و براى خوشنودى پيامبر تو، امت رانصيحت كرد تا آنكه او را به سوى خود باز گرفتى، او به دنيا بى اعتنا و به آخرت راغب بوده و در راه تو همواره با دشمنان مبارزه كرد. تو از او خوشنود شدى و او رابرگزيدى و به راه راست هدايت فرمودى. اى مردم كوفه! اى اهل مكر و خدعه! خداوند ما رابا شما آزمايش كرد و شما را با ما. مارابه واسطه اين امتحان به نيكى ستود و فهم و علم خود را به امانت به ما سپرد. پس ما گنجينه علم و فهم و حكمت او هستيم. ما در همه شهرها حجت خداوند در روى زمينيم. خداوند مارا به كرامت خود بزرگ داشت و به واسطه محمد صلى اللّهُ عليه و اله بر بسيارى از خلق خود برترى داد. شما ما را تكذيب و تكفير كرديد، ريختن خونمان رامباح و جنگ با مارا حلال و غارت اموالمان راجايز دانستيد. گويا ما از اسيران تركستان و كابليم! ديروز جد ما را كشتيد و هنوز خون ما بر اثر كينه هاى ديرين شما از شمشيرهايتان مى چكد و از بهتانى كه بر خدا بستيد و خدعه و مكرى كه نموديد چشمهاى شما روشن و دلهاى شما خوشحال و شادمان است. ولى بدانيد كه خداوند بهترين مكر كنندگان است. شما از ريختن خون ما و چپاول و غارت اموال ما خشنود نباشيد، چرا كه اين مصايب پيش از اين در كتاب «الهى» نوشته شده و بر خداوند سهل و آسان است تا (با علم به اينكه اين مصيبت‌ها تقدير خداوند است) بر آنچه از دست داده ايدملول و افسرده نشويد و از منافع و سودهايى كه به شما داده است خشنود