نفيسه، عروس امام صادق عليه السلام‌

اين خانم، همسر اسحاق فرزند امام صادق عليه السلام است. نفيسه، فرزند حسن بن زيد بن امام حسن عليه السلام، مى باشد. او در سال 145 در مكه متولد شد. سپس به مدينه آمد و بيشتر اوقات خود را به نماز و روزه مى‌گذرانيد.

هميشه در حرم پيامبر بود. سى مرتبه به حج مشرف شد كه بيشتر آن با پاى پياده بود. از خوف خدا بسيار گريه مى كرد و مى گفت:

«الهى‌ وَ سَيِّدى‌ مَتِّعْنى‌ وَ فَرِّحْنى‌ بِرِضاكَ عَنّى‌ فَلا سَبَبَ لى‌ اتَسَبَّبُ بِهِ يَحْجُبُكَ عَنّى‌»

اى خداى من! اى آقاى من! مرا به رضايت خود بهره مند و مسرورم كن كه مرا هيچ وسيله‌اى نيست كه با توسل به آن از تو پنهان گردم (و از قهر و خشمت در امان بمانم.)

برادرزاده‌اش- زينب- گويد: چهل سال به عمه‌ام نفيسه خدمت كردم و در اين مدت نديدم كه شب را بخوابد و يا روز را روزه نباشد. به او گفتم:

آيا با خودت مدارا نمى كنى؟

گفت: «چگونه مدارا كنم و حال آنكه عقبه ها و گردنه هايى در پيش است كه جز رستگاران نمى توانند از آن عبور كنند. از زينب پرسيدند: «كه بانو نفيسه چه غذايى مى‌خورد؟» گفت: «او در هر روز يك وعده غذا مى خورد و سبدى جلوى جانماز او آويزان بود كه هرچه مى‌خاست در آن يافت مى‌شد و من نمى دانستم كه چه كسى آنها رابراى او مى آورد و تعجب مى‌