خود آن را مى جويد و چون خداى تعالى در خلال مَثَل آوردن اين بانو و اشاره به منزلت خاصى كه در عبوديت داشت، دعايى را نقل‌مى كند كه او به زبان رانده است. همين خود دلالت دارد بر اين‌كه او عنوان جامعى براى عبوديت اوست و در طول زندگى نيز همان آرزو را دنبال مى كرده و درخواستش اين بوده است كه خداى تعالى برايش در بهشت خانه اى بناكند و از فرعون و عمل او و از همه ستمكاران نجاتش دهد. پس همسر فرعون جوار رحمت پروردگارش را خواسته و اين نزديكى به خدا را بر نزديكى به فرعون ترجيح داده است، با اين‌كه دربار فرعون همه لذت‌ها را در پى داشته است، آنجا آنچه را كه دل آرزو مى كرده، و حتى آنچه كه آرزوى يك انسان معمولى بدان نمى رسيده يافت مى‌شد؛ پس معلوم مى شود همسر فرعون چشم از تمامى لذت‌هاى زندگى دنيا پوشيده، آن هم نه به خاطر اين كه دستش بدانها نمى رسيده است، بلكه در عين اين‌كه همه آن لذت‌ها برايش فراهم بوده، از آنها چشم پوشيده و به كراماتى كه نزد خداست و به قرب خدا دل بسته بوده است و به غيب ايمان آورده و در برابر ايمان خود استقامت ورزيده تا از دنيا رفته است.

اين قدمى كه همسر فرعون در راه بندگى خدا برداشته، قدمى است كه مى تواند براى همه پويندگان اين راه، مثل باشد و به همين جهت خداى سبحان حال و آرزو و عمل او در طول زندگى را در دعايى مختصر خلاصه كرد.

دعايى كه جز اين معنا نمى دهد كه او از تمام سرگرمى‌هاى دنيا و هر چيزى كه آدمى را از خدا بى خبر مى كند، قطع رابطه كرده وبه پروردگار خود پناهنده شده است و جز اين آرزويى نداشته كه به خدا نزديك باشد و در خانه كرامت او منزل گزيند. و اين‌كه او خانه اى درخواست كرده كه هم نزد