يا در مكه در مضيقه مالى قرار داشته و خواسته باشند در مدينه زندگى بهترى به دست آورند، يا به خاطر عشق به يكى از مسلمانان به مدينه آمده باشند؛ بلكه تنها انگيزه‌شان در بيرون آمدن از مكه، عشق به اسلام باشد و سوگند را به اين عبارت يادكنند:

به خدايى كه جز او معبودى نيست، من جز به خاطر علاقه به اسلام از شهر خود بيرون نيامده‌ام. [1]

بيعت زنان مسلمان‌

پس از فتح مكه، پيامبر با مردان مسلمان مكه بيعت كرد. وقتى بيعت بامردان تمام شد، نوبت به زنان رسيد. آيه شريفه نازل شد و شرايط بيعت با زنان را بيان فرمود:

اى پيامبر! چون زنان مؤمن آيند كه با تو بر ايمان بيعت كنند كه هرگز شرك نورزند و سرقت نكنند (از مال شوهر و اموال ديگران) و مرتكب زنا نشوند و تهمت و افترايى پيش دست و پاى خويش نياورند (فرزندى كه ميان دست و پاى خويش مى اندازند و علم به انعقاد آن نطفه از غير شوهر دارند، آن را به شوهر نبندند) [2] و با تو در هيچ امر به معروفى مخالفت نكنند، با آنان (به اين شرايط) بيعت كن و براى آنان از خدا آمرزش بخواه كه خداوند آمرزنده و مهربان است.

سپس پيامبر با شرايط مزبور با زنان بيعت كرد.

[1] - همان، ص 413

[2] - ترجمه الميزان، ج 19، ص 411