مقام خلافت داديم. پس ميان خلق خدا به حق حكم كن و هواى نفس را پيروى مكن كه تو را از راه خدا گمراه مى سازد. [1]

جريان حكم كردن او اين بود كه دو نفر، يكى از آنها صاحب باغ انگورى بود و ديگرى گوسفندانى داشت. پس گوسفندان به باغ ريختند و چريدند.

آن دو، دعوا پيش داوود بردند و داوود فرمود: گوسفندان را بفروشيد و قيمت آنها را صرف باغ كنيد تا به حالت اول برگردد. فرزندش- سليمان- گفت: نه پدر جان چنين نيست، بلكه خرج باغ رااز شير و پشم گوسفندان بايد پرداخت و خداوند مى فرمايد: حكم مسأله را به سليمان فهمانديم. [2]

و حال آنكه مولاى ما امير مؤمنان فرمود: از من بپرسيد قبل از آنكه مرا نيابيد، از من درباره آنچه زير عرش است و آنچه بالاى عرش است بپرسيد و روز فتح خيبر بر پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شد و پيامبر صلى الله عليه و آله به حاضران فرمود: با فضيلت ترين و عالم‌ترين و آگاه ترين شما به قضاوت، على عليه السلام است.

- آفرين بر تو اى حرّه! به چه دليل او را بر سليمان برترى مى دهى؟

- خداوند تعالى برترى مى دهد آنجا كه سليمان گفت: خداوندا مرا مُلك و سلطنتى ده كه پس از من احدى لايق آن نباشد. [3] و حال آنكه مولاى ما فرمود: اى دنيا! تو را سه طلاقه كردم و نيازى به تو ندارم. در اين هنگام خدا در حق او بر رسولش اين آيه را نازل فرمود: و آن منزل آخرت را براى كسانى قرار داديم كه اراده برترى جويى و سركشى و فساد ندارند [4].

- آفرين اى حرّه! به چه دليل او را بر عيسى‌ بن مريم برترى مى دهى؟

- خداى تعالى برترى داده آنجا كه مى فرمايد: ياد كن موقعى را كه خداوند به‌

[1] - ص، آيۀ 26

[2] - انبياء، آيۀ 79

[3] - ص، آيۀ 35

[4] - قصص، آيۀ 83