حوزه‌هاى علميه كرد و شاگردانى همچون «ميرزا محمّدتقى شيرازى» و ميرزا حسين نورى و حاج شيخ فضل‌اللّه نورى تربيت نمود و با علم و عمل خود، درس فداكارى در راه اسلام را به آنان آموخت.

ميرزا از نظر اخلاق نمونه دوران خود بود. او مردى خوش برخورد، منظم، بردبار و صبور بود. نظرى صائب، حافظه‌اى قوى و هوشيارى ويژه‌اى داشت و در عين اينكه امكانات زيادى از بيت‌المال، تحت اختيار او بود، بسيار ساده زندگى مى‌كرد، به عبادت خدا اهميت زياد مى‌داد و درِ خانه‌اش به روى مستمندان باز بود. [1]

خدمات فرهنگى، اجتماعى ميرزاى شيرازى‌

ميرزاى شيرازى در طول مدت زعامت خود منشأ خدمات فرهنگى، اجتماعى زيادى به جامعه اسلامى بود. از جمله خدمتهاى وى مى‌توان رسيدگى ايشان به وضع عمومى شهر «سامرّا» را نام برد. شهر «سامرّا» با توجه به اينكه در آن سوى رود «دجله» قرار داشت و فاقد راه ارتباطى مناسب بود، در حالت فقر و عقب‌ماندگى به سر مى‌برد. تنها راه رفت و آمد مردم و زائران حرم عَسكَريين از طريق قايقهاى كوچكى بود كه روزانه در آنجا كار مى‌كردند و احياناً نسبت به مردم سختگيريهايى نيز مى‌نمودند.

ميرزاى شيرازى براى رفع مشكل مردم اقدام به احداث پلى بر روى رودخانه كرد.

وى در اقدامى ديگر براى تأمين بهداشت شهر و رفع نياز عمومى مردم، چندين باب حمام ساخت و در اختيار آنان گذاشت. او در راستاى تعاليم مكتب حياتبخش اسلام مبنى بر زدودن فقر از جامعه، بازار بزرگى در شهر «سامرا» بنا نمود و بدون هيچ چشمداشتى آن را به مردم واگذار كرد. [2]

او علاوه بر اين خدمات، خانواده‌هاى زيادى از فقراى شيعه و اهل‌سنت را زير پوشش كمكهاى خود قرار داد و بطور آبرومندانه‌اى به تأمين زندگى آنان پرداخت. ميرزاى شيرازى در زمينه فرهنگى، علاوه بر كلاسهاى بحث و تحقيق كه روزانه‌

[1] - الكنى و الالقاب، ص 222.

[2] - فقهاى نامدار شيعه، عقيقى بخشايشى، ص 361، انتشارات كتابخانۀ آية‌اللّه نجفى، قم.