درس اول

فقها پاسداران اسلام در دوران غيبت كبرى‌

فقهاى اسلام نقش حساس و تعيين كننده‌اى در تاريخ بعد از غيبت امام معصوم (ع) داشته‌اند. روايات اسلامى و تاريخ تحولات شيعى بيانگر اين مطلب مى‌باشد. در اين درس تا حدودى اهميت نقش فقها در پاسدارى از اسلام و مكتب تشيّع بررسى مى‌گردد.

اميد است خداوند ما را از ادامه‌دهندگان راه آنان قرار بدهد.

تبيين واژه فقه‌

نظر به اينكه «فقيه» به معنى كسى است كه داراى علم «فقه» مى‌باشد، نخست توضيح مختصرى درباره واژه «فقه» مى‌آوريم.

فقه در لغت به معنى درك چيزى و علم به آن است [1] و در اصطلاح عبارت از علمى است كه از ادله تفصيلى، يعنى كتاب (قرآن)، سنت، اجماع و عقل، براى فقيه نسبت به احكام شرعى حاصل مى‌شود. [2] و به عبارت ديگر شناخت احكام الهى از روى دلائل مفصل آنها مانند: شناخت واجبات، حرامها، مستحبات و مكروهات و اينكه براى مثال آيا اين عبادت كامل است يا ناقص، اين ازدواج شرعى است يا غير شرعى؟ و ....

جايگاه فقه و فقيه در اسلام‌

الف- اهميت فقه‌

اسلام دينى است كه پايه و اساس آن بر فقه و آگاهى استوار گرديده و علم و دانش‌

[1] - معجم مقاييس اللغة، ابن فارس، ج 4، مادۀ فقه.

[2] - معالم الاصول، حسن بن زين‌الدّين، ص 22.