(يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنوُا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتى‌ اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبّوُنَهُ ...) [1]

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هر كس از شما، از آيين خود باز گردد، خداوند جمعيتى را مى‌آورد كه آنها را دوست دارد و آنان (نيز) او را دوست دارند.

در جاى ديگر مى‌فرمايد:

(وَ انْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكوُنوُا امْثالَكُمْ) [2]

و هر گاه سرپيچى كنيد، خداوند گروه ديگرى را جاى شما مى‌آورد پس آنها مانند شما نخواهند بود.

در اين آيات خداوند به اهل ايمان هشدار مى‌دهد كه اگر تمام مسؤوليتهاى هدفدار خود را به عهده نگيرند و از دستورات الهى سرپيچى نمايند و نسبت به حقوق مالى و ...

مسلمانان بى‌تفاوت باشند، بى‌شك مشمول اين سنّت تاريخى مى‌شوند يعنى از مسير اصلى كنار مى‌روند و نسلى نو با صفات و شرايط خاصى جايگزين آنان مى‌گردد.

حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد:

«قَدْ طَلَعَ طالِعٌ وَ لَمَعَ لامِعٌ وَ لاحَ لائِحٌ وَاعْتَدَلَ مائِلٌ وَ اسْتَبْدَلَ اللَّهُ بِقَوْمٍ قَوْماً وَ بِيَوْمٍ يَوْماً وَ انْتَظَرْنَا الْغِيَرَ انْتِظارَ الُمجْدِبِ الْمَطَرَ» [3]

ستاره‌اى طلوع كرد، شهابى بدرخشيد، واقعه‌اى رخ نمود، انحراف و كژى اعتدال يافت.

خداوند قومى را به قومى و روزى را به روزى ديگر تبديل نمود، چون قحطى زده‌اى كه در انتظار باران باشد، در انتظار تغيير اوضاع بوديم.

سنّت يارى مؤمنان‌

پدرى كه بر فرزندش ولايت دارد مراقب اوست تا اگر نتوانست از خود دفاع كند، به‌

[1] - مائده (5)، آيۀ 54.

[2] - محمد (47)، آيۀ 38.

[3] - نهج البلاغه، خطبۀ 152، ص 212.