اين دو پيشگويى اندكى بعد تحقق يافت در حدى كه امروزه براى همه ملموس است چنانكه فخر رازى مى‌گويد:

«اين سوره به‌عنوان ردّ بر كسانى نازل شده كه عدم وجود اولاد را بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ايراد مى‌گرفتند، بنابراين معناى سوره اين است كه خداوند به او نسلى مى‌دهد كه در طول زمان باقى مى‌ماند. [امّا] ببين كه چه اندازه از اهل بيت را شهيد كردند در عين حال جهان مملو از آنهاست، اين در حالى است كه از بنى اميّه [به‌عنوان نمونه‌اى از دشمنان اسلام‌] شخص قابل ذكرى در دنيا باقى نماند و نيز بنگر كه چقدر از علماى بزرگ در ميان آنهاست، مانند [امام‌] باقر و [امام‌] صادق عليهم السلام و [امام‌] رضا عليه السلام و نفس زكيّه». (1)

صاحب الميزان مى‌نويسد:

«منظور از كوثر، تنها و تنها كثرت ذريّه‌اى است كه خداوند به آن حضرت ارزانى داشته و بركتى است كه در نسل او قرار داده است ... و خالى از اين دلالت، نيست كه فرزندان فاطمه عليها السلام ذرّيه رسول خدا صلى الله عليه و آله هستند و اين خود يكى از خبرهاى غيبى قرآن كريم است. چون همانطور كه مى‌بينيم خداوند بعد از درگذشت آن حضرت، بركتى در نسل او قرار داد بطورى كه در همه عالم هيچ نسلى معادل آن، ديده نمى‌شود، آن هم با اين همه بلاها كه بر سر ذريّه آن حضرت آوردند و گروه گروه از آنان را كُشتند!» (2)

2- بازگشت فاتحانه‌

از ديگر پيشگوييهاى قرآن، برگشت رسول خدا به شهر مكّه است؛ پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مدتى كه در مكّه بود با وجود خويشاوندان زياد در اثر آزار بى‌شمار قريش، نتوانست در اين شهر به ترويج آيين خود بپردازد. به ناچار همانند ياران خود، مكّه را ترك گفت و شبانه به مدينه هجرت نمود. در اين موقعيت حسّاس، مردمان مكه و مسلمانان، استمرار رسالت را براى پيامبر ناممكن مى‌دانستند، درهاى رسالت را مسدود و مأموريّت پيامبر

--------------------

(1) - التفسير الكبير، ج 32، ص 124؛ و تفسير نمونه، ج 27، ص 376.

(2) - ترجمۀ الميزان، ج 20، ص 9-638.