مى‌گردد بلكه امام عليه السلام خواست با اين تشبيه، هم كوتاهى مدت حكومت مروان و هم ماهيّت رياستش را نشان دهد و تفهيم كند كه حكومت او يك مقام مستند به شخصيّت او نبوده و خود آن رياست هم، آميخته به پليديهاست. (1)

دوم خونخوارى، استبداد فكرى و عملى فرزندان مروان همانند:

1- عبدالملك مروان كه بر مسند خلافت تكيه زد.

2- بشير حاكم عراق كه مدّتى مكّه را محاصره كرد و كعبه را ويران ساخت و دست حَجّاج بن يوسف را در ريختن خون مسلمانان، آزاد گذاشت و ....

3- عبدالعزيز كه فرمانرواى مصر گرديد.

4- محمّد صاحب جزيره:

و همچنين ديگر فرزندان و نوادگانش كه در ستمگرى بدو اقتدا كردند.