اهل‌بيت عليهم السلام هستند، خداوند اين وعده را در حق آنان به دست مردى از ما انجام مى‌دهد و او مهدى (عج) اين امت است، او زمين را پر از عدل و داد مى‌كند، آن‌چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد». (1)

علامه طباطبايى در تفسير اين آيه مى‌نويسد:

«حقيقت مطلب اين است كه اگر واقعاً بخواهيم حق معناى آيه را ادا كنيم و همه تعصّبات را كنار بگذاريم، آيه شريفه جز با اجتماعى كه بوسيله ظهور حضرت مهدى (عجّ) بزودى محقق مى‌شود، قابل انطباق بر هيچ جامعه‌اى نيست». (2)

پاسخ به يك پرسش‌

گرچه قرآن كريم و امامان معصوم عليهم السلام پيروان خود و بلكه همه افراد بشر را به جامعه عدل جهانى و آينده روشن نويد داده و از تكامل تاريخ و پيروزى حق بر باطل خبر داده‌اند، ولى مى‌دانيم كه در مسير جريان حق، نوسانات، انحرافات، عقبگردها، مزاحمتها، و موانعى ايجاد مى‌شود كه حركت حق و روند تكاملى جامعه را مسدود مى‌سازد با اين وصف چگونه مى‌توان اميدوار شد كه جامعه‌ها و تمدنها به كمال معنوى و به وضعيت مطلوب برسند؟

در پاسخ بايد گفت: حق ماندنى و باطل رفتنى است و چيزى نمى‌تواند از اراده و خواست الهى جلوگيرى كند. سنت خداوند بر اين جارى است كه حق و باطل را در تمام هستى در برابر هم قرار دهد آنگاه ديرى نپايد كه باطل فانى شود و حق با جلوه خاصّ خود باقى بماند. (3)

(وَ يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ) (4)

و خداوند باطل را محو مى‌كند و به فرمان خود، حق را پابرجا مى‌سازد.

--------------------

(1)- ترجمۀ الميزان، ج 15، ص 220.

(2) - همان، ص 217.

(3) - همان، ج 10، ص 162.

(4) - شورى (42)، آيۀ 24.