حمل و جابجايى كليد آنها جمعى از مردان قوى را خسته مى‌كرد قارون به مال و مكنت خود بسيار مغرور بود. قومش او را پند دادند و گفتند: به مال انبوه خود مغرور مباش، خداوند مغروران را دوست نمى‌دارد، به‌وسيله امكاناتى كه خدا به تو داده است، آخرت بجوى و از دنيا هم نصيب و سهمت را فراموش مكن، چرا كه اگر كسى آخرت را بجويد، از مواهب دنيا نيز بى‌بهره نمى‌ماند، در حق مستمندان و محرومان نيكى كن، چنان‌كه خداوند در حق تو احسان كرده است، در زمين فساد مجو كه خدا مفسدان را دوست نمى‌دارد.

قارون در پاسخ گفت: ثروت كلانى كه مى‌بينيد، با مهارت، تدبير و دانش خويش به دست آورده‌ام و چيزى كه به خودم اختصاص دارد، چرا در حق ديگران احسان كنم؟!

او با اين مستى و غرور، روزى همراه با ملازمان و خادمان و مركبها و موكبهاى چشمگير در ميان مردم ظاهر گشت. دنيا دوستان گفتند: اى كاش ما نيز همچون قارون چنين مال و ثروتى داشتيم، برخلاف صاحبان علم و دانش خدايى كه در ردّ انديشه دنياپرستان گفتند:

واى بر شما! ثواب و پاداش خدا بر مؤمنان و صالحان بالاتر از مال و ثروت دنياست. [1]

خداوند او را با همه امكاناتش در زمين فرو برد و كسى نتوانست به يارى او بشتابد.

در نتيجه، آنهايى كه خيال به دست آوردن مال قارونى بر سر داشتند، پشيمان گشته و گفتند: توسعه يا تنگى رزق به دست خداست. اگر خداوند بر ما منّت ننهاده بود، اكنون ما نيز به خاطر آرزوى نابجاى خود، در زمين فرو مى‌رفتيم.

بدين سان خداوند او را به طاغوتيان و مستكبران گذشته‌هاى دور ملحق كرد و به هلاكت رساند و در قيامت هم عذاب دردناك در انتظار اوست و به يقين به آتش دوزخ سپرده خواهد شد. [2]

2- ميراث آل فرعون‌

فرعونيان در سرزمين مصر، داراى قدرت و مكنت فراوان بودند، باغهاى پرمحصول،

[1] - از اين جمله برمى‌آيد كه قارون با آن همه ثروت نتوانسته بود در جامعه يك جوّ مال‌پرستى به‌وجود آورد، هنوز مردمانى يافت مى‌شدند كه پاداش خدا را بر مال ترجيح دهند و از توسعۀ علم و ايمان طرفدارى مى‌كردند.

[2] - فشرده‌اى از آيات 76-82، سورۀ قصص (28).