مرور مى‌كنيم.

على عليه السلام قهرمان بى نظير جنگ بدر (براى مطالعه)

حضرت على عليه السلام در جنگ بدر از دو نظر درخشش داشت:

* در نبرد تن به تن: هنگامى كه سه تن از دلاوران سپاه شرك به نامهاى «عُتبَه»، «شَيبَه» و «وَليد» به ميدان آمده مبارز طلبيدند. به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله عُبَيدَةِ بْنِ حارِثْ و حَمْزَةِ بْنِ عَبْدُالْمُطّلِبْ و على بن ابيطالب عليه السلام براى نبرد با آنان بپا خاستند. عبيده با عتبه، حمزه با شيبه و حضرت على عليه السلام با وليد درگير شدند.

مورّخان نوشته‌اند: على عليه السلام در همان لحظات اوّل، رقيب خود را به خاك افكند، آنگاه به كمك حمزه شتافت و حريف او را نيز با شمشير دو نيم كرد و سپس هردو به يارى عبيده رفتند و رقيب او را به هلاكت رساندند. [1]

و بدين ترتيب، در قتل سه قهرمان شرك شركت داشت. خود آن حضرت در نامه‌اى به معاويه اين مسأله را ياد آور شده مى‌فرمايد:

«شمشيرى كه من در يك روز برجد تو (عُتْبَه و دايى تو (وَليدْ و برادر تو (حَنْظَلَه و عموى تو (شَيْبَه فرود آوردم، در نزد من است.» [2]

* در نبردى عمومى: براساس نوشته مورّخان، در جنگ بدر هفتاد نفر از سپاه شرك كه تعدادى از آنان مثل: ابُوجَهْل، امَيَّةِ بْنِ خَلَفْ، نَضْرِبْنِ حارِثْ و از سران برجسته كفّار بودند، كشته شدند. از اين تعداد، بين 27 تا 35 نفر به شمشير حضرت على عليه السلام به هلاكت رسيدند، آن حضرت در قتل بقيّه نيز به گونه‌اى نقش داشت. بدين جهت مشركان قريش، او را «مرگ سرخ» ناميدند، و اين به خاطر نكبت و ذلّتى بود كه به دست امير مؤمنان عليه السلام دامنگيرشان شده بود. [3]

[1]-الصحيح من سيرة النبى صلى الله عليه و آله ،ج3، ص191-192، بحارالانوار،ج19، صفحات225و 290

[2] - همان مدرك

[3] -الصحيح من سيرة النبى صلى الله عليه و آله ، ج3، ص202، مناقب، ج2، ص68 و نيز مراجعه شود به بحار، ج19، صفحات 279-276 و 291