آنچه او گفته حقّ است از خدا بترسيد و از پيمان بى‌مهرى و ستمگريتان صرف نظر كنيد و چنانچه سخنش دروغ بود او را به شما تحويل خواهم داد.»

سران قريش پيشنهاد «ابوطالب» را پذيرفته و آن را منصفانه خواندند. سپس عهدنامه را آورده و مهرش را شكستند، ديدند قضيّه همانست كه پيامبر (ص) خبر داده است.

ابوطالب سخن خود را تكرار كرد و گفت:

«از خدا بترسيد و لجاجت را رها كنيد.»

قريش هر چند در آن جلسه زيربار حق نرفته و توافق خود با ابوطالب را ناديده گرفتند، ولى اين پيشامد، سران قريش را نسبت به ادامه يا ترك محاصره دچار اختلاف نظر كرد. هفت تن از بزرگانشان از در انصاف درآمده و تصميم به نقض قرارداد گرفتند. [1]

با مخالفت اين عدّه، طرفداران ادامه مبارزه- كه در رأسشان ابوجهل قرار داشت تضعيف گشته و ناچار به تسليم شدند. [2]

بدين‌ترتيب، گسترده‌ترين و ناجوانمردانه ترين اقدام قريش عليه مسلمانان، با شكست مواجه شد و رسول خدا (ص) و همراهان پس از سه سال مقاوت و پايدارى در نيمه رجب [3] سال دهم بعثت پيروزمندانه به مكّه بازگشتند. [4]

[1] . ر. ك. مناقب، ابن شهر آشوب، ج 1، ص 65-66

[2] . ر. ك. الصحيح من سيرة النبى (ص)، ج 2، ص 121