كنيد و در راه خدا چناكه بايد جهاد كنيد كه او شما را برگزيده و مسلمان ناميده است تا هر كس به هلاكت مى‌رسد از روى حجّت هلاك شود و هر كه زندگى يابد از روى حجّت باشد.

خدا را بسيار ياد كنيد و براى پس از مرگ كار كنيد. هر كه روابط خويش را با خدا سامان دهد، خدا روابط او را با مردم نيك گرداند ...» [1]

دوّمين خطبه را نيز پس از ستايش پروردگار چنين آغاز كرد:

«از شرّ نفس امّاره و رفتار ناپسند خويش به خدا پناه مى‌بريم. هر كه را خدا هدايت كند گمراه كننده‌اى نخواهد داشت، و كسى را كه خداوند گمراه كند هدايتى برايش نخواهد بود.

شهادت مى‌دهم كه خدايى جز خداى يگانه بى‌همتا نيست. نيكوترين سخن كتاب خداى تبارك و تعالى‌ است. رستگارى از آن كسى است كه خداوند قلبش را به وسيله قرآن بيارايد و او را پس از كفر به شرف اسلام نائل آورد.

خداوند قرآن را بر هر سخنى برگزيد؛ زيرا قرآن نيكوترين سخن و رساترين موعظه است.

آنچه را خدا دوست دارد، دوست بداريد. خدا را با تمام وجودتان دوست بداريد و از سخن او و يادش غافل نشويد ...

خدا را بپرستيد و به او شرك نورزيد و تقواى الهى را آنچنانكه شايسته اوست پيشه كنيد و آنچه را بر زبان مى‌آورد با صداقت عمل كنيد. همديگر را براى خدا دوست بداريد. همانا خداوند از اينكه پيمانش شكسته شود خشمناك مى‌گردد.» [2]

پيامبر (ص) در «مدينه»

پس از اقامه نماز جمعه بزرگان قبيله «بَنى سالِمِ بن عَوْف» به پيامبر (ص) اصرار

[1] . ر. ك. تاريخ طبرى، ج 2، ص 394، بحار الانوار، ج 19، ص 126-127

[2] . السيرة النبويّة، ابن هشام، ج 2، ص 146-147