مسلمانان در تنگناها و هنگام رويارو شدن با سختيها چگونه بوده‌اند و در اوج اقتدار سياسى، اقتصادى و نظامى چه روشى داشته‌اند. تاريخى كه ما درصدد بيانش هستيم تاريخ رسالت، امامت و هدايت است نه تاريخ سلطنت و خلافت. چرا كه هدف ما پيروى از الگوها و اسوه‌هاست.

تاريخ اسلام به ما درس زندگى، درس تقوا، درس اخلاق، درس شجاعت و شهادت، درس جنگ و صلح، درس روابط داخلى و خارجى و درس آزادى و آزادگى مى‌آموزد.

درسى كه در زندگى پيامبر (ص) و پيشوايان و در گفتار و كردارشان و عملكردهاى فردى، اجتماعى، سياسى و نظامى‌شان مشهود است و ما به حكم قرآن كه مى‌فرمايد:

(لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ.) [1]

همانا در وجود رسول خدا الگوى خوبى براى شماست.

موظّف به پيروى از آنان هستيم‌

منابع و مدارك تاريخ اسلام‌

1- قرآن كريم نخستين و معتبرترين منبع تاريخ اسلام است. منبعى كه مواردى از سرگذشتها و حوادث تاريخ اسلام را در بر دارد. در قرآن بسيارى از وقايع جنگ «بدر»، «احد»، «خندق» و درگيرى‌هاى گوناگون با منافقان، يهوديان و مسيحيان و ... بيان شده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و نقاط حسّاسى از زندگى پيامبر (ص) و مسلمانان درجاى جاى آن به چشم مى‌خورد. و بسيارى مسائل ديگر.

2- منبع ديگر، روايات تاريخى رسيده از پيامبر (ص) و خاندان آن حضرت است كه در مجموعه‌هاى روايى شيعه مانند «الارشاد»، «مناقب آل ابيطالب»، «بحار الانوار» و ...

گردآورى شده است.

[1] . احزاب، آيۀ 21