47 سريّه نوشته است. [1] سپس مى‌افزايد: كار رسول خدا (ص) در نُه غزوه- «بَدْر»، «احُد»، «مُرَيْسيع» [2]، «خَنْدَق»، «قُرَيْظَه»، «خَيْبَر»، «فَتْح»، «حُنَيْن» و «طائِف»- با دشمن به جنگ كشيد. [3]

اينك مرورى بر غزوه‌ها و سريّه‌هايى كه در سال اوّل هجرت اتّفاق افتاده است.

1- سَرِيَّه «حمزة بن عبدالمطّلب»

رسول خدا (ص) در نخستين رمضان سال اقامت خود در مدينه، افسر دلاور اسلام «حمزة بن عَبْدُ المطّلب» را با سى سواره نظام مهاجر به كرانه دريا در ناحيه «عِيص» كه مسير كاروان تجارتى قريش بود گسيل داشت. وى با كاروان قريش به سرپرستى «ابوجهل»- كه از «شام» مى‌آمد و عازم «مكّه» بود و سيصد نفر از آن نگهبانى مى‌كردند- برخورد كرد؛ ولى با ميانجيگرى «مَجْدِىِّ بْنِ عَمْرو» كه با هر دو گروه دوستى داشت خاتمه يافت و هيأت اعزامى به مدينه بازگشت. [4]

2- سَرِيَّه «عُبَيْدَةِ بْنِ حارِثِ بن مُطَّلِب»

زمان: شوّال سال اوّل هجرى‌

تعداد سپاهيان: شصت يا هشتاد نفر از مهاجران تحت فرماندى «عُبَيْدَةِ بن حارِث.»

مقصد: تعقيب كاروان تجارتى قريش در ناحِيَه «رابِغْ.» [5]

نتيجه: «عُبَيْدَه» تا آبگاهى به نام «احْيا» تاخت و با كاروان دويست نفره قريش ‌

[1] . 35، 48، 66، 81 و ارقام ديگر هم نقل شده است (ر. ك. مروج الذّهب، ج 2، ص 282 و تاريخ پيامبر (ص)، آيتى ص 221، - 226). منشأ اختلاف شايد اين باشد كه بعضى سريّه‌ها به سبب كمى افراد به شمار نيامده است

[2] . مسعودى به جاى «مُرَيسيع» «تَبوك» را نوشته است (مروج الذّهب، ج 2، ص 281)

[3] . المغازى، ج 1، ص 7

[4] . ر. ك. المغازى، واقدى، ج 1، ص 9 و السيرة النبويّه، ابن هشام، ج 2، ص 245-246

[5] . «رابغْ‌» وادى‌اى است بين «اَبْواء» و «جُحْفَه» كه فاصله‌اش تا «جُحْفَه» ده ميل است (معجم البلدان، ج 3، ص 11)