درس 19

غزوه بنى قينقاع‌

نبرد شور آفرين بدر، معادلات نظامى منطقه را به سود مسلمانان تغيير داد، پس از اين نبرد، منافقين و يهوديان بر اين فتح مبين مسلمين رشك مى‌بردند. چرا كه از پيشرفت مسلمانان به شدت بيمناك بودند. آنان برخلاف پيمان خود با رسول خدا به بدگويى و دشنام نسبت به اسلام و مسلمين پرداخته با ريختن اشك تمساح، قريش را به انتقام از مسلمانان تحريك مى‌كردند. شاعرانى هم در قصايد هجويه شان با توصيف زنان مسلمان براى كفار، بزرگترين اهانت را به نواميس مسلمانان روا مى‌داشتند.

رسول خدا (ص) فرمان اعدام اين «مُفْسِدين فِى الْاءَرْض» را صادر نمود و آنان كشته شدند. [1]

[1] . اين شعرا عبارت بودند از: كَعْبِ بْنِ اَشْرَف يهودى، اَبى عَفَك يهودى، زنى بنام عَصْماءِ‌، دختر مروان كه از مشركين بود. طبقات ابن سعد، ج 2، ص 27-28