خورده فرار كرد. [1] [2]

پرسش‌

1- عوامل پيروزى سپاه اسلام در خَيْبَر چه بود؟

2- در مورد خيانت در غنيمت يك حكايت بيان كنيد.

3- ماجراى «فَدَك» چيست؟

4- عُمْرَةُ الْقَضاء در چه ماهى بود؟

5- چرا سپاه رسول خدا با ابرقدرت رُوم جنگيد؟

6- عَبْدُاللَّه بْنِ رَواحَة هنگام حركت براى چه مى‌گريست؟

7- چرا «جَعْفَرِ بْنِ ابيطالِب» به «جَعْفَر طَيّار» مشهور گرديد؟

[1] . مغازى واقدى، ج 2، ص 769/772 و تاريخ طبرى، ج 3، ص 32-33 كه در اينجا با تلخيص نقل شده است

[2] . در مدارك شيعه اين ماجرا بدينگونه نقل شده كه: رسول خدا (ص) سه تن از صحابه (ابوبكر، عمر و عمروبن عاص) را فرمانده اين سَريَّه كرد، ولى آنها نتوانستند به پيروزى نظامى دست يابند. لذا رسول خدا (ص) براى بار چهارم على عليه السلام را به فرماندهى برگزيد و او را با سپاه روانه ساخت. آنگاه پيامبر (ص) على عليه السلام و سپاه را تا مسجد احزاب بدرقه فرمود.

على عليه السلام، سحرگاهان بر سر دشمن تاخت. خصم با نفرات انبوهش در صددِ دفع حمله برآمد وليكن پيكار و رزم بى امان عليه عليه السلام، ضد حملۀ دشمن را خنثى كرد و با شكست نيروهاى دشمن، على عليه السلام پيروز و سرافراز همراه با غنائم و أسراى فراوان به خدمت رسول خدا بازگشت. پروردگار قهار در سوره والعاديات به اين واقعه اشاره مى‌فرمايد:

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحاً «1» فَ‌الْمُورِيَاتِ قَدْحاً «2» فَ‌الْمُغِيرَاتِ صُبْحاً «3» فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً «4» فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً «5».

سوگند به اسبانى كه نفسشان به شماره افتاده و در تاختن از سُمّ ستوران بر سنگ آتش افروختند و (بر دشمن شبيخون زدند) تا صبحگاه آنها را به غارت گرفتند و گرد و غبار (از ديار كفار) برانگيختند و سپاه دشمن را در ميان گرفتند... رجوع شود به ارشاد شيخ مفيد ص 86-90 - مجمع البيان، ج 10، ص 528 - بحارالانوار، ج 21، ص 76 77 -، مناقب اين شهر آشوب، ج 3، ص 140-142