در تاريخ بعثت رسول خدا (ص) اختلاف است. مشهور مورّخان و محدّثان شيعه آن را در 27 رجب، چهلم «عامُ الْفيل» مى‌دانند؛ ولى مشهور در ميان اهل سنّت اينست كه بعثت در ماه رمضان رخ داده است. [1]

على (ع) پيشگامترين فرد در اسلام‌

عموم مورّخان و محدّثان شيعه و بيشتر مورّخان اهل سنّت برآنند كه حضرت على (ع) نخستين گرونده به پيامبر (ص) و پيشگامترين فرد در اسلام است. [2]

ابْنِ ابِى الْحَديد در شرح نهج البلاغه از پيامبر (ص) نقل مى‌كند كه آن حضرت اشاره به حضرت على (ع) فرمود:

«اين، نخستين كسى است كه به من ايمان آورد و تصديقم كرد و با من نماز گزارد.» [3]

ابن هشام مى‌نويسد:

«نخستين مردى كه به رسول خدا (ص) ايمان آورد و او را به آنچه از سوى خدا آورده تصديق كرد، على بن ابيطالب بود كه در آن روز (نوجوانى 9 ده ساله بود.» [4]

و نيز مى‌نويسد:

«رسول خدا (ص) هنگام نماز به درّه‌هاى (خارج) مكّه مى‌رفت. علىّ بن ابيطالب (ع) نيز به دور از چشم پدر و عموها و بستگانش پيامبر (ص) را

[1] . يكى از دلائل اهل سنّت بر اين قول است كه قرآن در اين ماه نازل شده است. ولى مى‌توان گفت: بعثت در 27 رجب بوده است و نزول دفعى قرآن، يا شروع نزول آن در ماه رمضان رُخ داده و سپس به تدريج در مدّت 23 سال نازل شده است

[2] . مرحوم علّامه امينى در كتاب الغدير، ج 3، ص 224-236 سخن بسيارى از مورّخان و محدّثان اهل سنّت را در اين‌باره آورده است

[3] . شرح نهج البلاغه، ج 13، ص 220

[4] . السيرة النبوية، ج 1، ص 262