فصل نهم

زندگانى امام جواد عليه السلام‌

يك جلسه‌

امام جواد عليه السلام در يك نگاه‌

نهمين پيشواى شيعيان در دهم رجب سال 195 هجرى در مدينه به دنيا آمد. [1] با ولادت آن گرامى چشم امام رضا عليه السلام روشن، دل شيعيان شاد و نگرانى ايشان برطرف شد؛ از سوى ديگر دشمنان و بدخواهان بويژه واقفيّه مأيوس و ناكام شدند. شايد با توجه به اين آثار و بركات بود كه پدر بزرگوارش فرمود:

مولودى در اسلام با بركت‌تر از او براى شيعيان ما زاده نشده است. [2]

نام پيشواى نهم محمّد، كنيه‌اش ابوجعفر و مشهورترين لقب‌هايش جواد و تقى است.

مادر آن حضرت سبيكه نوبيّه [3] است كه امام رضا عليه السلام او را خيزران ناميد. [4] وى به تعبير مسعودى از برترين زنان روزگار خود بود. [5] در شأن و مرتبت وى همين بس كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله امام كاظم و امام رضا عليهما السلام هر كدام به بيانى از وى تجليل كرده‌اند.

پيشواى نهم از نظر برخوردارى از فضائل اخلاقى، ملكات روحى و خوى و منش انسانى يگانه عصر خود بود. خداوند وجود مقدسش را در پرتو تقوا و عبوديت، در همه‌

[1] ر.ک: مناقب، ج 4، ص 379.

[2] کافِی، ج 6، ص 361.

[3] نوبه نام بلاد پهناورِی از زنگِیان در جنوب مصر است که بِین صعِید و حبشه قرار گرفته و بر ساحل رود نِیل واقع است (ر.ک: قاموس المحِیط، ج 1، ص 140 و معجم البلدان، ج 5، ص 308). نام‌هاِی دِیگرِی چون رِیحانه، دُرّه، سکِینه و صفِیّه نِیز براِی او ذکر شده است.

[4] اعلام الورِی، ص 329 و مناقب، ج 4، ص 379.

[5] اثبات الوصِیّة، ص 183.