نام کتاب : تاریخ تحلیلی پیشوایان نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 208
شكست رقيبان مصون
بماند و در زمره جبهه شكست خورده و محكوم بشمار نرود.
وى در فرمانى به
يحيى بن اكثم، قاضى القضاة حكومت خود به هدف خويش از اين اقدام اشاره كرده مىگويد:
پرسش و مسألهاى
را بر ابوجعفر عرضه كن كه او را محكوم و ساكت كنى. [1]
تلاشها
و موضعگيرىهاى امام جواد عليه السلام
پيشواى نهم با درك
عميق از شرايط سياسى- فرهنگى جامعه و ترفندهاى مأمون، فعّاليّتهاى خود را در محورهاى
زير سامان داد.
1- تبيين
و تثبيت امامت خويش
نخستين و مهمترين
رسالت حضرت جواد عليه السلام اثبات امامت خويش و پاسخگويى به ابهامها و شبهههايى
بود كه با توجه به خردسالى آن گرامى در جامعه مطرح مىشد. اين رسالت بهگونههاى زير
نمود يافت.
الف- تصريح بر امامت
خود: امام در رويارويى با مردم حتّى مخالفان با صراحت، خود را پيشواى امّت و حجّت خدا
در زمين مىدانست. يحيى بن اكثم در حرم پيامبر صلى الله عليه و آله با امام برخورد
كرد و مسائلى از وى پرسيد. در پايان گفت: مىخواهم درباره مسألهاى از شما بپرسم ولى
خجالت مىكشم.
امام فرمود: پيش
از آن كه تو بپرسى من خبر مىدهم. تو مىخواهى از امام (زمان) بپرسى. گفت: به خدا سوگند
همين است. فرمود: من همان امام (زمان) هستم. گفت:
نشانه و علامتى؟
عصايى كه در دست امام بود به سخن درآمد: او مولاى من و پيشواى اين زمان و حجّت خدا
است. [2]
امام جواد عليه السلام
گاهى قدم فراتر از اين مىگذاشت و ضمن تصريح بر امامت خود، آن را