فصل سوّم

زندگانى امام حسين عليه السلام‌

2 جلسه‌

پرورده رسول‌اللّه صلى الله عليه و آله‌

دومين ثمره شجره طيّبه امامت روز سوم شعبان، سال چهارم هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. [1] مراسم نامگذارى او مانند برادرش امام حسن عليه السلام به‌وسيله رسول خدا صلى الله عليه و آله انجام گرفت. پيامبر صلى الله عليه و آله به دستور الهى نام اين نوزاد را «حسين» گذاشت. [2]

حضرت فاطمه عليها السلام در هفتمين روز ولادت فرزند بزرگوارش، گوسفندى برايش عقيقه كرد و موى سر نوزاد را تراشيد و هم وزن آن نقره صدقه داد. [3]

كنيه پيشواى سوم، «ابوعبداللّه» و مشهورترين القابش زكىّ، سيّد، سبط و سيّد الشّهدا است. القاب سيّد و سبط در بيان رسول خدا صلى الله عليه و آله آمده است. [4]

روايات فراوانى بيانگر اين است كه امام حسين عليه السلام از پستان هيچ زنى حتى مادر خود شير نخورده و تغذيه وى در دوران شيرخوارگى توسط رسول خدا صلى الله عليه و آله صورت مى‌گرفته است. ابن شهرآشوب نقل مى‌كند:

فاطمه عليها السلام هنگام ولادت امام حسين عليه السلام بيمار گشت و پستانش خشك شد.

[1] اعلام الورِی، ص 213؛ بحار الانوار، ج 44، ص 201. درباره سال، ماه و روز ولادت، قول‌هاِی دِیگرِی نِیز نقل شده است. در بعضِی منابع سال ولادت، سوم هجرِی ذکر شده است (کافِی، ج 1، ص 463). بِیشتر منابع ماه ولادت را شعبان ذکر کرده‌اند، ولِی شهِید اوّل در دروس، ماه ربِیع الاوّل دانسته است. نسبت به روز ولادت هم در بعضِی منابع پنجم شعبان آمده است (کشف الغمه، ج 2، ص 3).

[2] بحار الانوار، ج 43، ص 241.

[3] کافِی، ج 6، ص 33 و بحار الانوار، ج 43، ص 257.

[4] الحسن و الحسِین سِیّدا شباب اهل الجنّة (مسند احمد بن حنبل، ج 3، ص 82)؛ حسِین سبط من الاسباط (کشف الغمه، ج 2، ص 6).